یکی از بازیگرای سریال هشدار برای کبرا ۱۱ بخاطر سقوط هواپیما، خودش با دوتا دختر کوچولوش کشته شدن...الان رفتم پیج اینستاشو نگاه کردم...همین شش روز پیشپست گذاشته و سال نو رو تبریک گفته و آرزوی خوشحالی کرده...عکس قبلی شم همینطور...
یهو ی تلنگر بهم خورد
میبینی؟ انقد خودتو سر مسائل مختلف جر میدی، معلوم نیس اصن تا کی فرصت زنده بودن داری!!! هزاران هزاران هزار بلا میتونه هرلحظه سر آدم بیاد و تمام...و آیا چیزی بغیر ازینکه آدم تلاششو در مسیر خوب و صحیح بکنه، ارزش داره؟! نه...
باید با همین فکر جلو برم...۶ روز دگ هنوزم اینجام؟ نمیدونم شاید نباشم! اون بنده خدا خبر نداشت که ۶ روز بعد دگ نیست...اخرین پستشو گذاشت و ب خیال اینکه سال ۲۰۲۴ هم مثل بقیه سال ها و همینطور سالیان سال بعدش رو زندگی میکنه...ولی تموم شد...اصلا نبود...همین اول سال حذف شد....
پس من با چ اطمینانی فکر میکنم ک سال ها زنده خواهم بود، و حتی احتمال نمیدم ک ۶ روز بعد نباشم...حتی دو ساعت دگ...و اگر بلایای طبیعی رو درنظر بگیریم حتی ۵ دقیقه دگ....
من داشتم ب چ مسائلی فکر میکردم؟! مسائل کوچیک، اینکه فلانی منو تو جمعشون بازی ندادن، اینکه فلانی ممکنه هرلحظه پشتم حرف بزنه، اینکه اسفند نمک رو زخمم پاشیده، اینکه مقاله ی فردا رو نخوندم، و و و......درمقابل مرگ هر چیزی مسخره و بی ارزشه...فقط اینکه تا لحظه ای ک فرا برسه بهترین تلاشمو بکنم و آدم مفید و خوبی باشم ارزشمنده...باقی هیچ...
کاش این فهم عمیقی ک یهو بهم داده شد، یادم بمونه...بهترین خودم باشم جوریکه انگار دفعه آخره ک میتونم اثری بذارم...
چقدر حس خوبی داشت این متنت، مثه تلنگر بود برام. باعث شد برم چند تا متن دیگه رو هم بخونم و بسی لذت بردم!
قربونت عزیزم برا خودمم همین بود، یه تلنگر،...واقعا عجیبه که اونجوری ک باید زندگی نمیکنیم...